vrijdag 29 februari 2008

Wat is armoede?

29/02/2008
Wat is armoede? Wanneer ben je arm? Zeventien jaar in totaal, verdeeld over verschillende periodes heb ik óf in de bijstand gezeten of van een studiebeurs geleefd. Ik heb me in de jaren dat ik onder de armoedegrens leefde nooit arm gevoeld. Ik vind dat je arm bent als:
- Als je afgesloten bent van gas en licht.
- Als je uit je huis gezet bent omdat je de huur niet meer kunt betalen.
- Als je kattenvoer moet eten i.p.v. een lekkere gehaktbal of een gekookt eitje.
- Als je je geen warme maaltijd kunt permitteren.
- Als je geen geld hebt voor de bus om bij familie of kennissen op bezoek te gaan.
Naar mijn beleving ben ik nooit echt arm geweest. Alle bovengenoemde dingen waren op mij/ons niet van toepassing. We gingen zelfs 1 week per jaar op vakantie! Vaak fiets-kamperen op goedkope (staatsbosbeheer-)campings. Of we vierden een weekje vakantie in een gehuurde caravan, ook heerlijk. We woonden in een achterstandsbuurt, inmiddels door de minister omgedoopt tot prachtwijk. Al onze vrienden en kennissen kregen een bijstandsuitkering of aanvullende bijstand op een kleine baan. Wel waren het overigens tamelijk hoogopgeleide vrienden die om wat voor reden dan ook in de bijstand verzeild waren geraakt. Mijn kinderen liepen in 2e handskleding, gekregen uit de vriendenkring óf gekocht in de kringloopwinkel. Hier waren best mooie kledingstukken bij, ook merkkleding. Ik maakte ook veel (kinder) kleding zelf, van lappen op de markt. Daarnaast was er natuurlijk de uitverkoop. Daar kocht ik aan het einde van de uitverkoop kledingstukken, met name meisjesjassen, vaak met 75% korting. Te klein geworden kleding werd weer doorgegeven in hetzelfde circuit. Ik liep rond in oude spijkerbroeken, oude truien en t-shirts. Door mijn damesmaatje 54 was er in de kringloop voor mij niet veel te vinden. De haren van dochters en vriend werden door mijzelf geknipt. Haarstijl dochters: lang golvend haar. Mijn oudste dochter was zeker 12 jaar voordat ze voor het eerst bij de kapper kwam. Voor vriend had ik een handige tondeuse, die ongeveer 6 millimeter haar liet staan. Ik liet mezelf knippen op de kappersvakschool, goedkoop en goed. Verder maakten we maximaal gebruik van allerlei gemeentelijke regelingen, bijvoorbeeld een vergoeding voor het lidmaatschap van sportclubs en muziekschool. Zo konden de meiden met een forse korting op zwemmen, waterpolo, judo, gitaarles en pianoles. Regel: 1 sport per kind en 1 instrument per kind.

Bij het waterpolo was het de eis van de zwemclub om tegelijkertijd zwemtraining te doen, en dus minimaal 3x per week in het zwembad te liggen.

Boeken of platen kochten we nooit, maar leenden we in de bibliotheek. Leuke muziek namen we op, op bandjes. Dat scheelt ook enorm in ruimte, want we hadden maar een klein huis, met een woonkamer van 22 vierkante meter. Onze cadeautjes waren zelf opgenomen bandjes met muziek. Doosjes kun je heel mooi versieren met tekeningen etc. We hadden een videorecorder, waar we allerlei kinderfilms en speelfilms mee opnamen, rond kerst kun je vaak heel veel films opnemen. Dat was een heel goedkope bioscoop dus. We hadden geen schulden en wel een klein beetje spaargeld. Dat was voor slechte tijden, maar slechter dan dat is het nooit geworden, dus dat geld, een paar duizend gulden, bleef op de bank.

We kochten maar zelden meubels, we sliepen op het bed van mijn grootouders, mijn oudste dochter sliep op het bed dat mijn grootvader voor mijn vader had gemaakt en waar ik in mijn jeugd op sliep. We onderhielden onze spulletjes goed. Als er iets kapot ging, probeerden we het te repareren in plaats van te vervangen door nieuw. Mijn kinderen hebben nooit het idee gehad dat we weinig geld hadden, het was gewoon, ze hebben het nooit gemist. Pas op het gymnasium en atheneum kwamen ze in contact met kinderen van mensen die een bovenmodaal inkomen hadden. Ze waren erg verbaasd. Bij sommige kinderen hadden de ouders én een groot duur huis, én een zomerhuis én een boot, én 4 auto’s en gingen ze een aantal keren per jaar naar Ver-wegistan op vakantie. Maar ze hadden vaak nauwelijks tijd om van al deze luxe gebruik.
te

Bovendien klaagden juist deze ouders erover dat ze te weinig geld hadden. Mijn dochters doen deze klachten steevast af als volkomen geschift.
Wat vind jij als consuminderaar, ben jij arm? Welke maatstaven leg jij aan voor armoede?
, ben jij arm? Welke maatstaven leg jij aan voor armoede?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reageren is leuk, graag zelfs, maar onzinnige, onaardige of kwetsende reacties naar mij of anderen en ook reacties met nep-informatie worden niet geplaatst.

Over verwijderde reacties ga ik niet in discussie.